Defalarca yazıldı çizildi. Gerek televizyonda gerekse sosyal medyada övgüyle bahsedildi. Türkiye'nin her yerinde saat 21.00'da onların alkışı ne kadar hak ettiğini gördük.  Birçoğumuz hastaneye gittiğimizde ve eksikliğini htiğimiz bir durum karşısında onları acımasızca eleştirdiğimiz de olmuştu. Bu kişi doktor olur, hemşire ya da hastabakıcı olur fark etmez. Sonuçta takdir etmemek nankörlük olur. 15-20 gün boyunca evladına sarılıp, öpemeyen yakından tanıdığımız aile dostlarımızı görünce üzülmemek elde değil.  Bu fedakar insanlara bu ortamda bile şiddet gösterenleri anlamak mümkün değil. Tedavisini ve yaklaşımını beğenmediğiniz kamu çalışanlarına şiddet uygulamak yerine, yasal haklarınızı kullanmak en doğru karar olacaktır.  Unutmayınız ki şu anda olduğu gibi şiddet gösterdiğiniz bu doktora ya da hemşirelere muhtaç olup, hasta olan anne, baba, eş ve çocuklarınızı tedavi etmesi için gözünün içine bakıp, yaptığınızdan utanırsınız. Tansiyonu çıkan, başı, dişi ağrıyan mikrop kaparım korkusu ile hastaneye gitmezken onların virüs ortamında çalışmalarını görmezden gelemezsiniz.  Onları rahat bırakalım ki içinde bulunduğumuz bu kötü süreci en az hasarla kapatabilelim. Onlara destek olmak zorundayız. Bu destek ise; gereksiz sokağa çıkmamak ve sosyal mesafeyi korumakla mümkün olur.  Sevgili okuyucular hiç kimse merak etmesin. Tarih boyunca neler geldi geçti. Bu da geçecektir. Kalın sağlıcakla...